Ból u psa. Jakie są jego objawy? Jak go rozpoznać?

Każdy pies, tak jak my ludzie, może odczuwać ból z różnych przyczyn. Jednak z komunikowaniem dolegliwości bólowych u zwierząt jest nieco gorzej, ponieważ nie potrafią mówić. Jedynie nasza baczna obserwacja zachowania psa i zwrócenie uwagi na zmiany da nam informację, że z naszym pupilem dzieje się coś niedobrego.

Postaramy się Wam przybliżyć definicję bólu, jakie mogą być jego przyczyny, a przede wszystkim objawy oraz co zrobić, gdy mojego psa boli.

Ból u psa.

Ze względu na swoje korzenie, psy mają większą odporność na ból oraz posiadają tendencję do ukrywania go. Oczywiście, nie oznacza to, że bólu nie odczuwają. Teoria ewolucyjna mówi, że najsłabsze i chore zwierzęta w naturze były zagrożeniem dla stada. Dzikie psy i ich przodkowie eliminowały najsłabsze osobniki gdyż było to nieuniknione aby stado mogło przetrwać. Z tego względu, psy odziedziczyły naturalny, podświadomy mechanizm ukrywania bólu po to, by nie zostały odebrane jako słabe i nieudolne. Ten instynktowny mechanizm może być zauważalny u naszych pupili do dnia dzisiejszego. Czworonogi będą w mniejszym stopniu okazywać ból czy złe samopoczucie, co niestety nie ułatwia nam, jako właścicielom, zwrócenie uwagi na to, że coś z naszym psem się dzieje.

Dlatego tak ważna jest baczna obserwacja naszego domownika oraz rozróżnienie zachowań odbiegających od normy.

Jakie są objawy bólu u psa?

Jak już wcześniej wspomniano, psy mogą instynktownie niwelować okazywanie objawów bólowych. Dlatego tak ważna jest baczna obserwacja gdyż najczęstszymi oznakami bólu u psa są zmiany w sposobie jego zachowania.

Czyżby znienacka z wesołego, rozbieganego, domagającego się ciągłej uwagi psiaka, nasz pupil stał się osowiały, bez chęci do zabawy, nie wita się z nami jak wracamy do domu, słabiej reaguje na wezwania, ma słabszy apetyt i pragnienie? Powinien być to dla nas sygnał, że coś jest nie tak jak być powinno.

Oczywiście każdy zwierzak ma swój szczególny charakter oraz indywidualne upodobania. Może się zdarzyć, że nie lubi jakiejś karmy, boi się innych psów, ma złe wspomnienia z jakiegoś wydarzenia w swoim życiu i wiele, wiele innych. Jednak my, jako opiekunowie musimy wiedzieć, co sprawia naszemu pupilowi radość i jak zachowuje się na co dzień. Tak więc każde odstępstwo od normalnego zachowania naszego psa może świadczyć o tym, że pupil odczuwa ból.

Jednymi z pierwszych objawów, które możemy zaobserwować u naszego pupila to:

• Brak ochoty na intensywną zabawę
• Niechęć do wchodzenia po schodach, czy wskakiwania na kanapę
• Zmiana sposobu chodzenia, kulawizna
• Zmniejszenie apetytu i pragnienia
• Niechęć do czułości, drapania, głaskania

Tego typu objawy będą zwykle towarzyszyły przewlekłym chorobom. Cierpiący z powodu bólu psiak może również unikać towarzystwa, szukać ustronnego miejsca, być niespokojny, a wręcz nerwowy, przybierać nietypowe pozycje podczas snu odciążając bolące miejsce. Zdarza się, że w przypadku spokojnego psiaka nagle staje on się rozdrażniony, głośny i odgania od siebie inne psy a nawet nie daje się dotknąć przez właściciela i odwrotnie. Nasz malutki, głośny i wszędobylski szczeniak nagle „znika”, staje się osowiały i poleguje w miejscach, do których wcześniej nawet nie zajrzał.

W przypadku silnego bólu psu może towarzyszyć:

• Skomlenie i popiskiwanie
• Kompletny brak apetytu
• Nagła agresja, lęk
• Zanik reakcji na bodźce
• Apatia
• Oddawanie kału czy moczu w domu

Co zrobić, gdy mojego psa boli?

W pierwszej kolejności jeżeli zauważymy niepokojące nas objawy u naszego pupila, musimy zgłosić się do lekarza weterynarii. To nie podlega żadnej dyskusji i jest konieczne. To on zaleci niezbędne badania i pomoże w lokalizacji bólu. Zwierzęta nie mają możliwości komunikacji, więc ustalenie źródła bólu wymaga naprawdę szczegółowych badań. Weterynarz przeprowadzi szczegółowy wywiad z właścicielem psa oraz badanie kliniczne. Zleci na pewno również dodatkowe badania laboratoryjne – badanie krwi, USG czy RTG.

Gdy źródło bólu zostanie zlokalizowane oraz postawiona będzie diagnoza zostanie wdrożone odpowiednie leczenie, aby jak najszybciej ulżyć czworonogowi. Oczywiście są przypadki, że musi zostać przeprowadzony zabieg czy operacja, gdyż źródło bólu w pierwszej fazie leczenia nie jest do zniwelowania lekami. Trzeba w tym momencie wziąć na tapetę dobro naszego psiego przyjaciela, aby mu jak najszybciej pomóc. Proces rekonwalescencji po operacji będzie dłuższy i będzie wymagał sprawowania większej opieki nad pupilem. Jednak, jeżeli jest szansa na powrót to pełnego zdrowia psa, to myślę, że jest to warte naszego małego poświęcenia.

Jeżeli ból jest powiązany z układem ruchu, można udać się również do gabinetu zoofizjoterapii na konsultację. Fizjoterapeuta specjalizujący się w zwierzętach obejrzy wyniki badań RTG czy USG, przeprowadzi własne badanie i zaleci formę rehabilitacji działającą przeciwbólowo. W zależności od tego, czego dotyczy schorzenie, zabiegi oraz ich częstotliwość zostaną odpowiednio zalecone.

Działanie przeciwbólowe wykazują takie zabiegi jak:

• Bieżnia wodna-hydroterapia
• Magnetoterapia
• Laseroterapia
• Elektroterapia
• Sonoterapia
• Fala uderzeniowa
• Kinesiotaping

Mój psi senior cierpi z powodu bólu, co robić?

Jesteś posiadaczem starszego psiaka i zastanawiasz się, czy zmiany w zachowaniu są spowodowane upływającymi latami, czy może coś pupilowi dolega?

Jak liczyć wiek psa - na to pytanie odpowiedzieliśmy w tym artykule.

Mnóstwo psich seniorów pomimo swojego wieku nadal są pełne energii na co dzień i zawsze na spacerze się zainteresowane i chętne do zabaw. Oczywiście jeżeli nic ich nie boli. Wiadomo, że stary pies szybciej się męczy, te ruchy już nie są tak intensywne, są mniej płynne, ale w momencie, gdy jest zdrowy nadal będzie posiadał ten swój błysk w oku.

O ile nasz psiak nie zaznał w swoim życiu jakiejkolwiek poważniejszej choroby czy kontuzji to ból nie jest tego następstwem. W Polsce 1 na 6 psiaków może cierpieć na zapalenie stawów oraz kości – osteoarthritis. Choroba ta wiąże się z dosyć uciążliwymi stanami bólowymi. Jednymi z pierwszych objawów będą kłopoty ze wstawaniem, wchodzeniem po schodach, kulawizna. Od razu należy udać się do lekarza weterynarii, bo tylko on po przeprowadzeniu odpowiednich badań stwierdzi chorobę. Zalecone zostanie podawanie leków przeciwbólowych, wspierających układ ruchu bądź suplementacja.

O chorobie stawów pisaliśmy tutaj: Choroby stawów u psów.

Należy pamiętać, aby nie stosować nic na własną rękę, nie podawać leków nie przeznaczonych dla zwierząt. Wszelkie wątpliwości i objawy u naszego pupila trzeba skonsultować z lekarzem weterynarii. Chcąc pomóc naszemu zwierzakowi, niestety, w tym przypadku możemy zaszkodzić.

Odporność na ból a rasa psa.

Osoby posiadające wieloletnie doświadczenie w pracy z różnymi rasami psów, najczęściej są zdania, że każdy pies ma różną odporność na ból. Podobno te różnice w progu bólu mogą wynikać z ich pierwotnego przeznaczenia. Rasy stróżujące, stworzone do walk czy atakowania zwierzyny na polowaniach mają większą odporność, bo inaczej nie byłyby w stanie wykonywać tych czynności, do których zostały stworzone. Psy hodowane do zaganiania stad zwierząt, czy typowe kanapowce powinny posiadać bardzo niski próg bólu, bo nie ma potrzeby by były odporne.

Jednak czy tak faktycznie jest? Jest to tylko teoria i prawdopodobnie dużo też zależy od cech indywidualnych.

Przedstawimy Państwu kilka ras psów o bardzo niskiej odporności na ból:

• Chihuahua
• Maltańczyk
• Husky
• Jamnik
• Owczarek niemiecki
• Whippet
• Sznaucer
• Samojed
• Mops

Wysoką odpornością na ból charakteryzują się:

• Boksery
• Buldogi
• Rottweilery
• Labradory
• Mastify
• Golden retrievery
• Amstaffy

Odporność psiaków nie zawsze zależy od jego wielkości, gdyż najwrażliwsze rasy na ból to te hodowane dla towarzystwa, a nie zawsze są to małe pupile. Najodporniejsze psiaki to te stworzone do polowań, walk czy stróżujące. Więc powyższe stwierdzenie, że psia odporność na ból uzależniona jest od pierwotnego przeznaczenia rasy pokrywa się i jest dalej przekazywana w genach.

Podsumowanie

Ból u psów nie zawsze będzie się objawiał w oczywisty dla nas sposób. Może być efektem bardzo poważnych chorób ale również drobnych skaleczeń czy ran. Występują rasy psów bardziej i mniej odporne na ból i bardzo często jest to indywidualna cecha. Jedno jest pewne, jeżeli u naszego pupila występują jakikolwiek odstępstwa od normalnego zachowania, należy jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii. Nie powinnyśmy działać w żaden sposób na własną rękę, gdyż możemy, mimo najszczerszych chęci pomocy, zaszkodzić naszemu pupilowi.

Autor

Aleksandra Solecka