Udar cieplny u psa - objawy i zapobieganie

Miesiące letnie to okres, kiedy nieraz żar leje się z nieba, a temperatury powietrza robią się nie do zniesienia. Długie spacery w pełnym słońcu czy plażowanie z psem może skończyć się przegrzaniem, a nawet udarem cieplnym u psa. Jak rozpoznać udar cieplny u psa, jakie psy są najbardziej narażone na udar cieplny oraz jak jemu zapobiegać?

Udar cieplny u psa

Temperatura ciała zdrowego psa waha się od 37,5°C do 39,5°C. Tymczasem udar cieplny u psa jest skutkiem przegrzania organizmu i występuje, gdy zwierzę nie może odprowadzić nadmiaru ciepła, a temperatura jego ciała przekracza 40,5°C. Kluczową rolę w termoregulacji odgrywa ziajanie, jeśli jednak pies poddawany jest zbyt intensywnemu wysiłkowi lub przebywa w czasie upałów bez dostępu do wody i cienia, wówczas może dojść do udaru cieplnego. Objawy udaru cieplnego u psa początkowo przypominają stan wyczerpania. Jednak towarzyszą temu także inne symptomy oraz zaburzenia układu krwionośnego, wydalniczego, nerwowego, oddechowego i pokarmowego.

Objawy udaru cieplnego u psa

Objawy udaru cieplnego u psa są mało specyficzne i mogą być wspólne dla wielu chorób. Jednak to, co wyróżnia je, to ich nagłe wystąpienie. Jeżeli nasz pies zachowuje się normalnie, a jego zachowanie nie budzi żadnych zastrzeżeń, a nagle zaobserwujemy jakieś objawy spośród poniższych, wówczas możemy podejrzewać, że doszło do udaru cieplnego. Symptomy udaru cieplnego u psa to:

• nadmierne ziajanie
• płytki oddech
• przyspieszone bicie serca
• ślinienie się gęstą śliną
• suche dziąsła i wargi (często o ciemnym kolorze)
• wymioty
• biegunka
• apatia
• osłabienie
• brak apetytu
• drgawki
• problemy z utrzymaniem równowagi
• omdlenia.

Które psy są najbardziej narażone na wystąpienie udaru cieplnego?

Są psy, które rzeczywiście uwielbiają ciepło i chętnie wygrzewają się na słońcu. Jednak większość bardzo szybko się męczy i szuka schronienia w cieniu. Wysoka temperatura przy dużej wilgotności powietrza jest wyjątkowo niebezpieczna dla wszystkich psów, jednak szczególnie narażone na przegrzanie są:

• szczenięta,
• psi seniorzy,
• psy osłabione (chore, otyłe, suki ciężarne),
• psy ras brachycefalicznych (z krótkimi kufami i spłaszczonymi pyskami), np. shih-tzu, pekińczyki, boksery, mopsy czy buldogi,
• psy pozbawione sierści (np. chiński grzywacz, nagi pies meksykański),
• psy umieszczone w boksach, budach, w miejscach pozbawionych cienia,
• psy z czarną sierścią.

Jak zapobiec udarowi cieplnemu u psa?

Pamiętajmy, że ludzie pozbywają się nadmiaru ciepła poprzez gruczoły potowe zlokalizowane na całym ciele. Z kolei psy dysponują bardzo ograniczonymi możliwościami. Właśnie dlatego już stosunkowo niewysoka temperatura otoczenia, dla naszego psa może stanowić zagrożenie. Aby uniknąć niebezpieczeństwa udaru cieplnego u psa, kluczowe jest chronienie czworonoga przed ekspozycją na wysoką temperaturę oraz nasłonecznienie. Więcej na ten temat pisaliśmy w tym artykule. Przypominamy, że należy:

• unikać wyprowadzania psów podczas upałów,
• zapewnić psu dostęp do cienia,
• zapewnić psu dostęp do chłodnej wody. Sięgnijmy więc po specjalną miskę z wkładem termicznym, która pozwoli utrzymać odpowiednią temperaturę,
• zapewnić psu spokojne i przewiewne miejsce na odpoczynek,
• ograniczyć aktywność fizyczną, a na spacer zabierać ze sobą wodę i wygodną silikonową miseczkę,
• w wyjątkowo upalne dni zrezygnować z kagańca, lub wybrać wygodny kaganiec, w którym pies może swobodnie napić się wody oraz otwierać pysk w celu schładzania,
• schładzać czworonoga poprzez umożliwienie psu wejście do wody lub samodzielne zwilżanie sierści.

Postępowanie w przypadku udaru cieplnego u psa

Jak udzielić psu pierwszej pomocy w przypadku stwierdzenia udaru cieplnego? Jeżeli mimo podjętych działań prewencyjnych, zauważymy u czworonoga jakiekolwiek niepokojące objawy, czym prędzej przenieśmy go w zacienione miejsce i zróbmy mu chłodny okład za pomocą mokrych kompresów, zaczynając od brzucha, uszu i łap. Pamiętajmy jednak, aby nie stosować metod gwałtownego schładzania psa poprzez bardzo zimne okłady czy włożenie psa pod lodowaty prysznic. Takie działanie może zakończyć się szokiem termicznym i osiągnięciem odwrotnego efektu od zamierzonego. W między czasie podajmy psu wodę (nie na siłę! Jeśli pies nie chce pić możemy też podać do lizania kostkę lodu), a następnie pilnie skontaktujmy się z weterynarzem, który podejmie decyzję o dalszym leczeniu. Może okazać się, że nasz pupil będzie wymagać hospitalizacji oraz podania leków przeciwwstrząsowych, elektrolitów czy tlenu.

Autor: Marta Szwajkiewicz-Puza