Choroby psów podczas wakacji. Jak uchronić przed nimi naszego psa?
Mając niemal nieograniczone możliwości coraz częściej decydujemy się na urlop z psem nie tylko w kraju, ale również w bardziej egzotyczne miejsca. Niestety z odległymi wyprawami wiąże się ryzyko zachorowań. Podobnie jak ludzie, tak i psy narażone są na rozmaite pasożyty mogące przenosić groźne choroby. Jakie choroby psów może “złapać” nasz pupil i jak skutecznie przed nimi chronić?
Choroby psów - podwyższone ryzyko zachorowań podczas wakacji?
Wyjazd do dalekich krajów wiąże się z podwyższonym ryzykiem zakażenia egzotycznymi patogenami. Choroby psów, wywoływane przez bakterie, pasożyty i wirusy, rozwijają się szczególnie dynamicznie w momencie, kiedy dochodzi do spadku odporności. Dla nas okres wakacyjny to czas relaksu, błogiego odpoczynku, z kolei dla psa to ogromne przeżycie, nieraz mało przyjemne. Szczególnie stresująca jest sama podróż dla psa, zwłaszcza, jeśli pies nie jest przyzwyczajony do przemieszczania się samochodem, co gorsza - samolotem. Niepokój wywołuje także nowe miejsce pobytu, nowe zapachy, zmiana klimatu, często wysoka temperatura, zmiana rytmu dnia czy inna dieta. Wszystkie te stresogenne sytuacje wpływają na obniżenie odporności naszego czworonożnego przyjaciela, co z kolei wpływa na podwyższoną podatność na zakażenia. Wówczas nasz pies narażony jest na nowe drobnoustroje, na które nie jest uodporniony, czego przykładem mogą być nicienie wywołujące chorobę o nazwie dirofilarioza.
Dirofilarioza u psa - groźna choroba przenoszona przez komary
Wśród najczęściej spotykanych chorób pasożytniczych, na które narażone są psy podróżujące jest dirofilarioza u psa. Chorobę tę wywołują nicienie z rodzaju Dirofilaria, na czele z gatunkami D.immitis, D.repens oraz D.tenuis. Miejscem bytowania tych nicieni są koty, psy oraz wolnożyjące psowate. Najbardziej znany gatunek D.immitis, nazywany również robakiem sercowym wywołuje u psów i kotów robaczycę serca. Nieleczona dirofilarioza u psa stanowi bezpośrednie zagrożenie zdrowia,a nawet życia zwierzęcia. Dirofilarioza występuje zwłaszcza w krajach śródziemnomorskich, w obu Amerykach, Afryce i Azji. Z kolei zakażenie wywołują komary przenoszące postacie larwalne nicienia. Jak chronić psa przed dirofilariozą? Jedynym skutecznym sposobem zapobiegania chorobie jest profilaktyka i stosowanie preparatów odstraszających komary.
Leiszmanioza
Leiszmanioza powszechnie występuje w państwach basenu Morza Śródziemnego, na Bliskim Wschodzie i na obszarze krajów tropikalnych oraz subtropikalnych. Leiszmanioza u psa jest wywoływana przez pierwotniaka Leishmania infantum, którego przenoszą pchły piaskowe (sandflies) z rodzaju Phlebotomus. Niektóre psy, po zetknięciu z chorobotwórczym czynnikiem, rozwiną odporność chroniącą przed zakażeniem. U bardziej osłabionych psów może dojść do rozwinięcia się choroby z objawami, takimi jak: letarg, biegunka, wzmożone pragnienie czy utrata masy ciała. Dodatkowo może pojawić się reakcja skórna w postaci łysienia wokół oczu, nadmiernego rogowacenia opuszkek łap, nadmiernego wzrostu pazurów, złuszczającego zapalenia skóry. Aby postawić odpowiednią diagnozę, konieczna jest diagnostyka, która opiera się na wykonaniu specjalistycznych badań krwi. Niestety nie ma szczepień przeciwko tej chorobie, dlatego jedyną skuteczną metodą jest stosowanie preparatów odstraszających pchły piaskowe. Do skutecznych środków zaliczamy te, zawierające substancje z grupy pyretroidów, np. permetryna czy deltametryna.
Erlichioza
Do poważnych chorób zakaźnych należy erlichioza. Wywołują ją bakterie z rodzaju Erlichia, gatunek E.canis, Ehrlichia ewingii przenoszone przez kleszcza pospolitego, psiego oraz łąkowego. E. canis zakaża monocyty oraz jest przyczyną erlichiozy monocytarnej, z kolei E. ewingii atakuje granulocyty i jest wywołuje erlichiozy granulocytarne. Mówi się, że rodzime kleszcze również mogą być wektorami erlichiozy, jednak wszystkie zdiagnozowane dotąd przypadki dotyczyły zwierząt przebywających na terenie państw śródziemnomorskich. W wyniku pokąsania przez kleszcze dochodzi do zakażenia. Choroba ta może mieć przebieg ostry, przewlekły lub subkliniczny. Objawy kliniczne choroby są nieswoiste, początkowo występuje apatia, wysoka gorączka i osłabienie. Z czasem może dojść do spadku masy ciała, krwawienia z błon śluzowych, powiększenia śledziony i węzłów chłonnych, biegunki, zapalenia stawów, wymiotów, drgawek i porażeń. Szybko wdrożone leczenie pozwala uzyskać pełny powrót do zdrowia, jednak aby zapobiec zakażeniom konieczna warto stosować skuteczną profilaktykę przeciwkleszczową w postaci preparatów odstraszających kleszcze.
Wirus Zachodniego Nilu
Psy podróżujące do egzotycznych krajów narażone są na zakażenie wirusem Zachodniego Nilu (WZN). Wektorem wirusa na świecie są komary z gatunków Culex, a jego rezerwuarem są ptaki zamieszkujące tereny wilgotne. Utrzymywaniu się wirusa w środowisku sprzyjają ulewne deszcze oraz obecność płytkich zbiorników stojącej wody. Dlatego do zakażeń WZN dochodzi niemal na całym świecie, z wyłączeniem Europy Centralnej i Północnej. Ukąszenie komara może wywołać namnażanie się wirusa w psim organizmie, co powoduje zapalenie rdzenia, pnia mózgu oraz rdzenia kręgowego. Podobnie jak w przypadku innych chorób, brakuje szczepień ochronnych, które zminimalizowałoby ryzyko zakażenia. Pozostaje jedynie unikanie ukąszeń i stosowanie preparatów odstraszających komary.
Anaplazmoza
Anaplazmoza należy do chorób przenoszonych przez kleszcze. Ta bakteryjna choroba może przebiegać na dwa sposoby, w postaci zakażenia białych krwinek (wywołane przez bakterie Anaplasma fagocytophilium) lub w postaci zakażenia płytek krwi (wywołane przez Anaplasma platys). Anaplazmoza występuje wszędzie tam, gdzie są psy. Mimo, że wykryto obecność bakterii także u kleszczy występujących w Polsce, to jednak najwięcej przypadków odnotowano w krajach nad Morzem Śródziemnym i na Ukrainie. Choroba może przebiegać subklinicznie, bez widocznych objawów chorobowych, by po paru miesiącach przybrać formę ostrą z nasilonymi symptomami. Do najczęstszych objawów choroby zaliczamy powiększenie węzłów chłonnych i śledziony, gorączkę, brak apetytu, osłabienie, nieraz letarg, bóle mięśniowo-szkieletowe uniemożliwiające ruch zwierzęcia. Niekiedy obserwuje się zaburzenia neurologiczne pod postacią napadów padaczkowych, niezborność ruchów. Podobnie do opisanych chorób powyżej, główna formą ochrony psów jest zapobiegawcze stosowanie środków przeciwko kleszczom.
Skuteczna ochrona przed groźnymi chorobami?
Przedstawione powyżej choroby psów, dirofilarioza u psa czy leiszmanioza u psa to tylko namiastka wszystkich chorób, na jakie narażony jest nasz pupil podczas zagranicznych podróży. Na szczęście nie wszystkie egzotyczne patogeny stanowią poważne ryzyko dla zdrowia czy życia naszego zwierzęcia. Wiele z nich powoduje jedynie przejściowe problemy, inne natomiast mogą stwarzać realne zagrożenie dla życia. Dlatego zanim wybierzemy się w podróż do dalekich krajów, odwiedźmy lekarza weterynarii, który zaproponuje odpowiednie środki odstraszające komary czy zwalczające pasożyty skórne. Co więcej nie zapominajmy o odrobaczaniu i ochronie przeciwko kleszczom, gdyż to one należą do wektorów groźnych chorób.
Autor: Marta Szwajkiewicz-Puza